Moment, w którym szczeniak rottweilera przekracza próg Twojego domu, jest niczym mała rewolucja. Dla Ciebie to początek fascynującej przygody, dla niego – ogromna zmiana. Nagle traci matkę, rodzeństwo i znajome otoczenie. To stresujące doświadczenie, które musisz potraktować z najwyższą wrażliwością. Twoim zadaniem jest zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa, komfortu i spokoju. Pierwsze 48 godzin, a nawet cały pierwszy tydzień, to czas intensywnej aklimatyzacji, od której zależeć będzie, jak szybko i bezstresowo maluch zaaklimatyzuje się w swoim nowym domu.

Kiedy przywieziesz szczeniaka do domu, nie planuj hucznych powitań z całą rodziną i znajomymi. Wprowadź go spokojnie, najlepiej prosto do miejsca, które ma być jego bezpiecznym azylem – czyli do klatki kennelowej lub legowiska. Pozwól mu obwąchać otoczenie, ale nie zasypuj go nadmiarem bodźców. Pierwsze godziny powinny upłynąć na spokojnej obserwacji i budowaniu poczucia bezpieczeństwa. Podaj mu wodę i małą porcję karmy, dokładnie takiej samej, jaką jadł w hodowli.

Ważne jest, abyś od samego początku wyznaczył mu stałe miejsce do spania i odpoczynku, które będzie jego azylem. Upewnij się, że ma dostęp do świeżej wody. Ogranicz na początku jego przestrzeń do jednego pomieszczenia lub kilku, które możesz łatwo kontrolować i zabezpieczyć. Zbyt duża przestrzeń może przytłoczyć malucha. Daj mu czas na aklimatyzację i pokaż, że jesteś jego oparciem w tym nowym, nieznanym świecie.

Pierwsza noc w nowym domu to dla szczeniaka ogromny szok i najtrudniejszy moment aklimatyzacji. Będzie tęsknił za matką i rodzeństwem, co często manifestuje się płaczem i piszczeniem. Musisz się na to przygotować i pod żadnym pozorem nie ulegać pokusie wpuszczania go do swojego łóżka – to błąd, który będzie Cię kosztował wiele nerwów w przyszłości. Zamiast tego, postaw jego klatkę kennelową lub legowisko blisko swojego łóżka, aby czuł Twoją obecność.

W klatce umieść kocyk, który pachnie matką i rodzeństwem (jeśli dostałeś go od hodowcy), oraz pluszową zabawkę, która przypomina mu rodzeństwo. Niektórzy właściciele używają termoforu owiniętego w kocyk, imitującego ciepło ciała matki, lub tykającego zegara, który naśladuje bicie serca. Jeśli szczeniak płacze, nie reaguj natychmiastowym wpuszczaniem go do łóżka. Możesz spokojnie przemówić do niego, aby usłyszał Twój głos i poczuł, że nie jest sam, ale bez wyciągania go z klatki. Pamiętaj, że konsekwencja w tych pierwszych godzinach jest kluczowa.

Nauka czystości to priorytet od momentu, gdy szczeniak przekroczy próg Twojego domu. Musisz działać konsekwentnie i jak najczęściej wyprowadzać psa na dwór, zwłaszcza po przebudzeniu, po jedzeniu, po zabawie i przed snem. Za każdym razem, gdy załatwi się na zewnątrz, nagradzaj go z entuzjazmem – głosem, smakołykiem i pochwałami. W ten sposób powinien skojarzyć załatwianie się na dworze z czymś przyjemnym.

Jeśli szczeniak załatwi się w domu, nigdy go nie karz ani nie krzycz. Pies nie skojarzy kary z czynem, jeśli nie przyłapiesz go na gorącym uczynku. Po prostu spokojnie posprzątaj, najlepiej używając neutralizatora zapachu, aby nie zachęcać go do załatwiania się w tym samym miejscu. Klatka kennelowa jest nieocenionym narzędziem w nauce czystości – pies instynktownie nie będzie brudził swojego legowiska, co pomaga mu kontrolować pęcherz.

Szczenięta, podobnie jak małe dzieci, uwielbiają rutynę i przewidywalność. Pomaga im to poczuć się bezpiecznie w nowym środowisku. Od pierwszego dnia ustal stały harmonogram karmienia, spacerów, zabawy i odpoczynku. Staraj się go przestrzegać. Na przykład, zawsze wyprowadzaj psa na pierwszy poranny spacer niezwłocznie po przebudzeniu, a ostatni wieczorny spacer tuż przed snem.

Regularność karmienia o stałych porach pomoże uregulować jego rytm trawienny, co również wspiera naukę czystości. Zaplanuj krótkie sesje zabawy i treningu, przeplatane okresami odpoczynku. Dobrze ułożona rutyna pozwoli szczeniakowi szybko nauczyć się, czego może się spodziewać, co znacząco zmniejszy jego stres i niepewność. Pamiętaj, że Twój rottweiler będzie się czuł najlepiej, gdy będzie wiedział, co nastąpi za chwilę.

Choć pierwsze dni to czas budowania więzi, równie ważne jest, aby od samego początku uczyć szczeniaka, że chwile samotności są normalną częścią dnia. Unikniesz w ten sposób rozwoju lęku separacyjnego w przyszłości. Proces ten musisz wprowadzać bardzo stopniowo. Zacznij od wychodzenia z pokoju na dosłownie 10-20 sekund i wracania, zanim pies zdąży się zaniepokoić. Stopniowo wydłużaj ten czas do minuty, dwóch, a potem pięciu.

Przed każdym wyjściem upewnij się, że szczeniak jest wybawiony i załatwił swoje potrzeby. Zostaw go w bezpiecznym miejscu, najlepiej w klatce kennelowej, z atrakcyjnym gryzakiem, np. Kongiem wypełnionym pastą. Co kluczowe, nie rób z wyjścia i powrotu wielkiego wydarzenia. Wychodź spokojnie, bez długich pożegnań, i wracaj bez euforycznych powitań. Dzięki temu Twój pies nauczy się, że Twoja nieobecność nie jest niczym strasznym, a Twój powrót jest czymś naturalnym i pewnym.

1. Czy powinienem pozwolić szczeniakowi spać ze mną w łóżku?
Zdecydowanie nie. Choć to kuszące, takie zachowanie utrudnia naukę samodzielności, higienę i może prowadzić do problemów behawioralnych w przyszłości, zwłaszcza w przypadku tak dużej rasy. Rottweiler powinien mieć swoje, jasno określone miejsce.

2. Mój szczeniak piszczy w nocy. Jak długo to potrwa?
Piszczenie jest naturalną reakcją na lęk i tęsknotę. Zazwyczaj trwa od kilku dni do tygodnia. Kluczem jest konsekwencja i ignorowanie płaczu, o ile wiesz, że pies nie potrzebuje wyjść na siusiu. Mów do niego spokojnie, aby wiedział, że jesteś obok.

3. Ile razy dziennie powinien jeść mały szczeniak?
Szczenięta w wieku 8-12 tygodni powinny jeść 3-4 razy dziennie. W miarę dorastania (około 6. miesiąca) można stopniowo redukować liczbę posiłków do 2 razy dziennie. Zawsze stosuj się do zaleceń hodowcy dotyczących karmy i porcji.

4. Kiedy mogę zacząć wychodzić ze szczeniakiem na dłuższe spacery?
Na początku spacery powinny być krótkie i częste, służące głównie załatwianiu potrzeb fizjologicznych. Dłuższe spacery eksploracyjne poza podwórkiem są możliwe dopiero po zakończeniu pełnego cyklu szczepień (zazwyczaj około 12-16 tygodnia życia), kiedy pies ma pełną odporność.

5. Czy mogę podać szczeniakowi smakołyki od razu po przywiezieniu do domu?
Tak, ale tylko w niewielkich ilościach i tylko te, które zna z hodowli. Zmiana otoczenia jest już wystarczająco stresująca; dodawanie nowych pokarmów może wywołać problemy żołądkowe. Smakołyków używaj do nagradzania za załatwianie się na zewnątrz.

6. Co zrobić, jeśli szczeniak gryzie meble lub nasze ręce?
To naturalne zachowanie szczeniąt, które poznają świat zębami i uczą się siły ugryzienia. Przekierowuj jego uwagę na odpowiednie gryzaki i zabawki. Gdy gryzie ręce, wydaj głośny pisk „AŁA!”, przerwij zabawę i odwróć się. Nagradzaj, gdy gryzie zabawki.

7. Czy od razu uczyć szczeniaka zostawania samemu w domu?
Tak, ale stopniowo. Zacznij od krótkich, kilkuminutowych wyjść, stopniowo wydłużając czas. Pies powinien być wcześniej wybiegany i załatwiony. Zostaw mu bezpieczne gryzaki. Powróć, zanim zacznie piszczeć, aby budować pozytywne skojarzenia z Twoją nieobecnością.

8. Jak reagować na pierwsze „wpadki” z czystością w domu?
Nigdy nie karz psa! Szczeniak nie zrobił tego celowo. Jeśli przyłapiesz go na gorącym uczynku, powiedz stanowczo „Nie!” i natychmiast wynieś go na dwór. Jeśli znajdziesz kałużę/kupę po fakcie, spokojnie posprzątaj, nie komentując. Kara po fakcie tylko stresuje psa.

9. Czy powinienem od razu zapoznawać szczeniaka z innymi psami?
Na początek unikaj kontaktów z nieznanymi psami, zwłaszcza przed pełnym zaszczepieniem. Skup się na kontrolowanych kontaktach z zaufanymi, zaszczepionymi, zrównoważonymi psami, najlepiej takimi, które dobrze znasz. To kluczowe dla prawidłowej socjalizacji.

10. Jaką wodę podawać szczeniakowi – z kranu czy przegotowaną/butelkowaną?
W większości miejsc w Polsce woda z kranu jest bezpieczna i dobrej jakości. Jeśli jednak masz wątpliwości co do jej twardości lub czystości, możesz na początek podawać przegotowaną i ostudzoną lub filtrowaną wodę. Ważne, aby zawsze była świeża.

Pierwsze dni i noce z nowym szczeniakiem to czas intensywnych wyzwań, ale i budowania fundamentów Waszej relacji. Pamiętaj o najważniejszych zasadach:

• Spokojne powitanie: Zminimalizuj stres, wprowadzając szczeniaka spokojnie do jego bezpiecznego azylu.
• Pierwsza noc z głową: Klatka kennelowa blisko łóżka to najlepsza strategia na płacz i tęsknotę.
• Konsekwentna nauka czystości: Częste wyjścia i nagradzanie na dworze to klucz do sukcesu.
• Ustal rutynę: Stały harmonogram karmienia, spacerów i odpoczynku zapewni psu poczucie bezpieczeństwa.
• Bezpieczeństwo przede wszystkim: Zabezpiecz dom i ogród, usuń zagrożenia.
• Cierpliwość i zrozumienie: Daj psu czas na aklimatyzację i okaż mu wsparcie w nowym środowisku.

Pamiętaj, że Twoja konsekwencja, spokój i obecność to najlepsze lekarstwa na stres adaptacyjny szczeniaka. Czas, który poświęcisz na zrozumienie jego potrzeb w tych pierwszych godzinach i dniach, zaprocentuje w postaci stabilnego i ufnego towarzysza na całe życie.

Teraz, gdy Twój pies poczuł się bezpiecznie w nowym domu, pora zadbać o fundament jego zdrowia i prawidłowego rozwoju – odpowiednią dietę.

Przejdź do kolejnego rozdziału: Żywienie Rottweilera. Kompletny przewodnik po diecie od szczeniaka do seniora